Doradztwo finansowe, strona 20

Rachunkowość jest systemem ewidencji gospodarczej, którą ujmuje się w mierniku pieniężnym w oparciu o przekrój poszczególnych podmiotów gospodarczych, biorąc pod uwagę również wszelkie procesy produkcji, dystrybucji, konsumpcji i akumulacji. Rachunkowość można także ująć jako system, który pomaga odzwierciedlić stan prowadzonej działalności, co jest niezbędne do jej oceny.

Głównym celem rachunkowości jest ukazanie prawdziwego i dokładnego stanu majątkowego i finansowego w danym podmiocie gospodarczym.

Rachunkowość można podzielić na jej trzy podstawowe działy:
- księgowość,
- kalkulacja,
- sprawozdawczość.

Co obejmuje rachunkowość firmy?
- przyjętą przez firmę politykę rachunkowości,
- prowadzenie ksiąg rachunkowych,
- wystawianie i przyjmowanie dowodów księgowych,
- inwentaryzację rzeczywistego stanu aktywów i pasywów,
- ustalenie wyniku finansowego oraz wycenę aktywów i pasywów,
- sporządzanie sprawozdań finansowych,- przechowywanie dowodów księgowych.

Jest to metoda, która polega na naliczaniu amortyzacji w przypadku danego środka trwałego zgodnie z jego eksploatacją, a więc rzeczywistym zużyciem. Sposób, o którym mowa dobrze sprawdza się w przypadku środków trwałych takich, jak maszyny i urządzenia, którym można określić ilość pracy możliwą do wykonania przez cały czas przydatności.

Amortyzację nalicza się zgodnie z ilością wykonanej pracy, a w zależności od urządzenia, może to być:
→ ilość produktów w sztukach/tonach,
→ ilość obrotów silnika danej maszyny,
→ ilość godzin pracy,
→ ilość zrobionych kilometrów.

Wówczas amortyzację nalicza się w stosunku wykonanej do pracy całościowej ilości pracy, którą środek trwały jest w stanie wykonać do momentu zużycia.

Jak miesięcznie naliczyć amortyzację?

Naliczenie amortyzacji miesięcznej metoda naturalną przebiega tak samo, jak w przypadku amortyzacji rocznej. W każdym miesiącu jest ona wyliczana oddzielnie w oparciu o godziny przepracowane przez środek trwały. Metodę tą najlepiej stosować w przypadku bardzo kosztownych środków trwałych, których firma nie wykorzystuje równomiernie, a które mają tendencję do szybkiego zużycia.

Metoda, o której mowa umożliwia zastosowanie wysokiego współczynnika, dzięki któremu istnieje możliwość skrócenia czasu amortyzacji środka trwałego.

Metoda degresywna może być stosowana przez podatników, którzy dążą do szybkiego wygenerowania wysokich kosztów podatkowych.

Na czym polega metoda degresywna?
- Obowiązkiem podatnika jest ustalenia wartości początkowej środka trwałego.
- Przez pierwszy rok stosowana jest stawka pochodząca z wykazu stawek powiększona o współczynnik 2,0.
- Po pierwszym roku dokonywana jest aktualizacja wartości początkowej (od wartości początkowej odejmuje się wartość odpisów dokonanych w pierwszym roku).
- Po zaktualizowaniu wartości, ponownie dokonuje się odpisów według stawki z wykazu powiększonej o współczynnik 2,0.
- W momencie, gdy zaktualizowana wartość zostanie zrównana z wartością roczną, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się metodą liniową, a więc od wartości początkowej zgodnie ze stawką określoną przez wykaz.

W przypadku jakich środków trwałych można zastosować metodę degresywną? - maszyn i urządzeń,
- zaliczających się do 2-6 i 8 grupy Klasyfikacji Środków Trwałych,
- środków transportu z wyłączeniem samochodów osobowych.

Metoda, o której mowa jest nazywana także metodą rosnących odpisów amortyzacyjnych. Mówi ona o tym, że wraz ze „starzeniem” się danego obiektu, wzrasta koszt jego eksploatacji, na co wpływają częstsze naprawy i remonty. <p
Metoda ta charakteryzuje się tendencją rosnących stawek odpisów.

Opisywana metoda znalazła zastosowanie, gdy zakupiony środek trwały lub inny obiekt stopniowo osiąga założoną w projekcie zdolność produkcyjną. Jednak w praktyce rzadko stosuje się metodę progresywną, z racji tego, że nie odpowiada ona procesowi zużywania się środków trwałych. 

W trakcie ustalania okresu amortyzacji oraz rocznej stawki amortyzacyjnej uwzględnia się wpływ:
- liczby zmian, w których pracuje środek trwały,
- wydajności środka trwałego,
- zaobserwowanego tempa rozwoju techniczno-ekonomicznego,
- ograniczeń w używaniu środka trwałego,
- przewidywanej w momencie likwidacji cena sprzedaży netto.

Jest to podstawowa metoda amortyzacji środków trwałych, którą dokonuje się jedynie w oparciu o wskazane w tabeli roczne stawki amortyzacyjne.

Aby podmiot mógł korzystac z tej metody, powinien:
- ustalić dokładną wartość początkową środka trwałego,
- ustalić rodzaj środka trwałego na podstawie Klasyfikacji Środków Trwałych (KŚT), aby móc wpisać go do ewidencji,
- na podstawie tabeli ustalić wartość procentową amortyzacji,
- ustalić miesięczny/kwartalny/roczny odpis amortyzacyjny,
- wprowadzić środek trwały do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych,
- rozpocząć rozliczanie odpisów amortyzacyjnych metodą liniową.

Przedsiębiorca ma możliwość dokonywania różnego rodzaju zmian w stawkach zamieszczonych w wykazie. Stawki mogą być obniżane dla poszczególnych środków trwałych, ale zmiany stawki dokonuje się od miesiąca wprowadzenia środka do ewidencji lub od pierwszego miesiąca następnego roku podatkowego.